Katedra Metodologii Badań i Studiów nad Dyskursem
Nagroda PTP dla dr Katarzyny Grzesiak-Bramańskiej

Nagroda PTP dla dr Katarzyny Grzesiak-Bramańskiej

Jury IV edycji konkursu Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego na wyróżniająca się rozprawę doktorską w 2017 roku podjęło decyzję o przyznaniu Grand Prix dr Katarzynie Grzesiak jako autorce rozprawy doktorskiej nt. „Doświadczanie sukcesu w nauce przez studentów studiów doktoranckich”.
Po raz pierwszy laureat tego konkursu otrzymuje obok dyplomu także nagrodę pieniężną. Dyplom zostanie uroczyście wręczony w trakcie X Ogólnopolskiego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego w Warszawie (wrzesień 2019), zaś nagroda pieniężna zostanie przekazana w trakcie uroczystego otwarcia XI Międzynarodowego Kongresu Badań Edukacyjnych w Krakowie: Research, Innovation and Reform in Education (wrzesień 2018).
Gratulujemy Laureatce konkursu, jak również Promotor zwycięskiej dysertacji - prof. dr hab. Urszuli Ostrowskiej.
O konkursie:
Polskie Towarzystwo Pedagogiczne od 2014 roku nagradza najlepsze rozprawy doktorskie w zakresie pedagogiki. Celem konkursu PTP na wyróżniającą się rozprawę doktorską jest promowanie pedagogicznych projektów naukowych cechujących się najwyższą jakością. Do tej pory wyróżniono cztery dysertacje. Dr Katarzyna Grzesiak jest pierwszą osobą reprezentującą Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, która uzyskała takie wyróżnienie.
Do konkursu zgłaszane są rozprawy, w których podejmowane są istotne problemy z zakresu pedagogiki i/lub edukacji, w tym o charakterze interdyscyplinarnym, rozstrzygane nowatorskimi metodami i wnoszące nowe elementy do teorii pedagogicznej i/lub innowacyjne rozwiązania praktyki edukacyjnej (źródło: Regulamin Konkursu PTP).

Informacje o nagrodzonej rozprawie:

Rozprawa doktorska ma postać etnografii pedagogicznej, której przedmiotem badań jest kolektywny przypadek doświadczania sukcesu w nauce przez studentów studiów doktoranckich w zakresie edukacji w Åbo Akademi w Vaasa w Finlandii. Dysertacja ma charakter teoretyczno-empiryczny i zawiera się w trzech częściach i w sumie ośmiu rozdziałach. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi raportowania badań w rozprawach doktorskich o charakterze kwalitatywnym obszerność każdej z trzech części pracy wzrasta proporcjonalnie do autorskiego wkładu doktorantki w stan wiedzy o przedmiocie badań, dlatego najwięcej stron zajmuje segment analityczny.

Efektem finalnym badań jest ugruntowana w danych teoria przypadku kolektywnego o charakterze empiryczno-pragmatycznym na temat doświadczania sukcesu w nauce przez studentów studiów doktoranckich – doktorantów edukacji Åbo Akademi w Vaasa w Finlandii. Zrekonstruowana teoria została spisana w ramach dwunastu tez ułożonych zgodnie z logiką problemów badawczych oraz konkluzji. Należy podkreślić, iż moc generalizacji wniosków sięga wyłącznie zdefiniowanego przypadku kolektywnego osadzonego w nurcie etnografii. Zatem teoria ta nie może być narzędziem służącym do interpretacji innych, nawet bardzo zbliżonych fenomenów, bowiem jej kontekstualność czyni takie starania płonnymi. Jednakże składowe tezy tej teorii mogą być traktowane jako inwentarz dobrych praktyk związanych z organizacją studiów doktoranckich zaobserwowany w terenie badań (to jest w Åbo Akademi w Vaasa w Finlandii), jak również jako możliwe źródło inspiracji dla doskonalenia innych rzeczywistości akademickich.